Αρχίσαμε να το καταγράφουμε σαν ένα ακόμα δικαστικό θρίλερ μεταξύ της Apple και μερικών από τους μεγαλύτερους εκδότες βιβλίων στο εδώλιο του κατηγορούμενου, του αμερικανικού Υπουργείου Δικαιοσύνης στο έδρανο του εισαγγελέα και με αντικείμενο μια συμφωνία price-fixing που είχε σαν σαφή πλην ανομολόγητο στόχο την Amazon και την ανακοπή της κυριαρχίας της στο χώρο των e-books. Το δικαστήριο προχώρησε, η απόφαση βγήκε και η εταιρεία του Κουπερτίνο την έβγαλε καθαρή με μια ελαφριά ξυλιά στον πισινό και την υπόσχεση να μην το ξανακάνει.
Ή κάπως έτσι ερμηνεύτηκε από πολλούς τότε. Φαίνεται όμως ότι η απόφαση της δικαστή Ντενίς Κοτ να διορίσει στην Apple έναν επιτηρητή (το ρόλο ανέλαβε ο πρώην ομοσπονδιακός κατήγορος του Μανχάταν Μάικλ Μπρόμγουιτς της εταιρείας The Bromwich Group) αποδείχθηκε κάπως δύσπεπτη για την εταιρεία με αποτέλεσμα τους τελευταίους δύο μήνες να έχει ξεκινήσει μια ανταλλαγή επιστολών διαμαρτυρίας που κατέληξε, για μια ακόμα φορά σε νομικές διαδικασίες. Από τη μεριά της, η Apple κατηγορεί τον κ. Μπρόμγουιτς για, περίπου, οτιδήποτε -από υπερβάλλοντα ζήλο μέχρι εξωπραγματικές χρεώσεις των υπηρεσιών του και μέχρι πιθανή συνομωσία με τη δικαστή για μελλοντικές αποφάσεις εις βάρος της- ενώ ο επιτηρητής, το Υπουργείο Δικαιοσύνης και η δικαστής απαντούν ότι κινούνται εντός του νόμιμου πλαισίου.
Ο σχολιασμός νομικών ζητημάτων από μη νομικούς (όπως ο γράφων) είναι αρκετά επισφαλής. Διαβάζοντας ωστόσο κάποιες πηγές όπως το CNN/Fortune ή η Wall Street Journal που περιγράφουν τα γεγονότα εν πάση λεπτομρεία και με τον απλούστερο δυνατό τρόπο, διερωτάται κανείς πού είναι τελικά το πρόβλημα της Apple. Οι απαιτήσεις του κ. Μπρόμγουιτς, όπως εκφράζονται στις επιστολές του δε δείχνουν να υπερβαίνουν τα εσκαμμένα -αντίθετα, η υπερευαισθησία της εταιρείας θυμίζει αρκετά κακομαθημένο παιδί το οποίο εξανίσταται γιατί θεωρεί ότι έχει πάντα δίκιο.
Δεν είναι περίεργο για μια εταιρεία του μεγέθους και της επιφάνειας της Apple να αισθάνεται ότι απολαμβάνει ασυλία απέναντι στα πάντα και τους πάντες. Όμως όπως μάθαμε και από τον ιστορικό αντίπαλό της, τη Microsoft, οι ΗΠΑ έχουν ορισμένες φορές μια περίεργη (αν και συχνά επιλεκτική) δυσανεξία σε θέματα μονοπωλιακών πρακτικών, ακόμα και αν πρόκειται για την "πολυτιμότερη εταιρεία τους". Και σε τελική ανάλυση, όπως λέει κι εκείνο το ρητό "if you can't do the time, don't do the crime".
Σχόλια