Διαβάζω στο «We are social media» άρθρο που γράφτηκε μόλις προχτές και που στο ερώτημα «Πώς να κάνετε ψηφιακό μάρκετινγκ το 2015» δίνει σαν πρώτη απάντηση το email marketing και δυσκολεύομαι να συγκρατήσω τα γέλια μου: μετά από περισσότερα από 20 χρόνια ζωής και μετά από αμέτρητα περιπαικτικά ή εσχατολογικά σχόλια για το πόσο πίσω είναι το απλό μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, το να προβάλλεται εν έτει 2015 σαν η αποτελεσματικότερη πρόταση για ψηφιακό μάρκετινγκ έχει πολύ περισσότερη ειρωνεία από όση μπορώ να αντέξω (ίσως να φταίνε και οι σημερινές πολιτικές εξελίξεις).
Το επιχείρημα του «We are social media» είναι βεβαίως το ψηλό Return On Investment του email –το άρθρο μιλάει για 4300% το οποίο ακούγεται εξωπραγματικά ψηλό και επικίνδυνα επιλεκτικό ως προς το κόστος που πραγματικά έχει το email marketing (μπορεί η αποστολή μερικών δεκάδων χιλιάδων email να είναι, πρακτικά δωρεάν όμως η κατάρτιση μιας αξιοπρεπούς λίστας παραληπτών που θα εγγυηθεί ότι όντως οι αποδέκτες θα χτυπήσουν τα links δεν είναι καθόλου εύκολη υπόθεση) όμως ακόμα και αν ισχύει το 10% του παραπάνω αριθμού, το ταπεινό email παραμένει ισχυρός παίκτης και είναι να απορεί κανείς γιατί εξακολουθούν να το αγνοούν αμέτρητες εταιρείες, ελληνικές και ξένες.
Η μόνη εξήγηση που μπορώ να σκεφτώ είναι η άγνοια και δη η άγνοια που οδηγεί στην αναγωγή κάθε καινούριου κοσκινακίου σε «Next Best Thing» που θα «εξαφανίσει ό,τι έχει υπάρξει ως τώρα» –τα social media είναι, βεβαίως, η πιο πρόσφατη περίπτωση αλλά όσοι χρησιμοποιούν το Δίκτυο περισσότερα από 10 χρόνια είναι σίγουρο ότι μπορούν να θυμηθούν κι άλλες. Και δεν είναι περίεργο: ο ψηφιακός κόσμος λατρεύει την καινοτομία και λειτουργεί εφηβικά απέναντί της: κάθε τι καινούριο τείνει να υποσκελίσει τα παλιά, έστω και σε επίπεδο προβολής και άμεσης δημοτικότητας. Όμως αυτό δε σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι κάθε τι παλιό εξαφανίζεται και ειδικά σε περιπτώσεις όπως το email, η εγγενής χρησιμότητά του είναι τέτοια που εξασφαλίζει ότι θα συνεχίσει να υπάρχει.
Προσωπικά –και υποπτεύομαι ότι δεν είμαι ο μόνος- αντιλαμβάνομαι το email όπως το τηλέφωνο: δεν είναι σέξι, δεν περιμένω τίποτα ιδιαίτερο απ’ αυτό και δε σκέφτομαι καν ότι το χρησιμοποιώ –όποτε μου χρειάζεται (κατά μέσο όρο 6-7 φορές την ημέρα) το κάνω με την ίδια ευκολία που κάνω και ένα τηλεφώνημα. Και χάρη στα (ακόμα ελλιπή είναι η αλήθεια) συστήματα φιλτραρίσματος των web-based συστημάτων, έχω γλυτώσει από την μέχρι κάποια εποχή δυσάρεστη πλευρά του, δηλαδή το spam, σε ένα ποσοστό της τάξης του 99% –αντίθετα, ο όγκος άσχετης πληροφορίας που παίρνω από τα social media είναι πολύ, πολύ μεγαλύτερος, ειδικά σε περιόδους έντονης επικαιρότητας όπως ο τελευταίος μήνας.
Ίσως να ακούγομαι σαν δεινόσαυρος –σε τελική ανάλυση, είμαι πια πιο κοντά στα 50 από ό,τι στα 40- όμως θα πρότεινα σε όσους το έχουν παραμελήσει, να ρίξουν ξανά μια ματιά στο «βαρετό» email και να σκεφτούν σοβαρά πώς θα μπορούσαν να το κάνουν να λειτουργήσει υπέρ του –αν μη τι άλλο, όντας κι αυτό δεινόσαυρος, υπάρχει σωρεία συσσωρευμένης γνώσης γύρω από τα best practices, από τα λάθη και από τις ωφέλειές του. Ακόμα δε περισσότερο, δε χρειάζεται καν να εγκαταλείψει κανείς τα υπόλοιπα κανάλια επικοινωνίας: το email μπορεί κάλλιστα να συμπληρώσει και να ενισχύσει τα υπάρχοντα αυξάνοντας το συνολικό ROI της επένδυσης στα ψηφιακά μέσα. Αν έχει κανείς έναν ακόμα τρόπο να πλησιάσει αυτούς που θέλει, δε βρίσκω καμία δικαιολογία να μην το κάνει.
Σχόλια