Επανέρχομαι –και αν, όπως έγραφα στο πρώτο μου σχετικό κείμενο πριν από μια εβδομάδα αποδειχθεί ότι κάνω λάθος, σκάβω έναν ακόμα βαθύτερο λάκκο για να πέσω μέσα- όμως το κείμενο του Ντέιβ Σμιθ στο «Business Insider» σχετικά με την εικονική πραγματικότητα και την Apple είναι ένα ακόμα δείγμα της, αν δε γίνομαι υπερβολικός, παθογένειας, που μαστίζει τα ΜΜΕ του χώρου της τεχνολογίας: στο άρθρο του, ο εκλεκτός κατά τα λοιπά συνεργάτης μερικών από τα μεγαλύτερα Μέσα του κόσμου, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στο Κουπερτίνο επειδή δεν έχει ακόμα πέσει με τα μούτρα στο παιχνίδι της virtual reality –η αφορμή, βεβαίως είναι η Microsoft και τα HoloLens της.
Όλοι οι δημοσιογράφοι, και ειδικά αυτοί της τεχνολογίας είμαστε ένοχοι για το αδίκημα του προπονητή του καναπέ (ο Νίκος Δήμου το είχε αποκαλέσει πριν από 30 και χρόνια, «Σύνδρομο Κουροπάτκιν»): παρακολουθούμε τις εταιρείες αυτές όντες χρήστες των προϊόντων τους μεν αλλά μην έχοντας άμεσο συμφέρον από την επιτυχία τους δε και θεωρούμε ότι μπορούμε να αντιληφθούμε καλύτερα ποιες είναι οι στρατηγικές επιλογές που θα τις οδηγήσουν στο θετικό και ποιες στο αρνητικό πρόσημο. Και επειδή συχνά πέφτουμε μέσα (και επειδή είναι ούτως ή άλλως ανθρώπινο) συνεχίζουμε να το κάνουμε κάθε φορά που μας δίνεται η ευκαιρία.
Ας μη γελιόμαστε: δεν μπορούμε να καταλάβουμε πώς σκέφτεται ο Τιμ Κουκ. Κανείς από εμάς δε βρέθηκε ποτέ στη θέση του (ούτε καν σε κάποια παραπλήσια, έστω και τηρουμένων των αναλογιών), κανείς δεν έχει την ενημέρωση που έχει αυτός (για την εταιρεία του και για τον ανταγωνισμό της) και κανείς δεν έχει τις υποχρεώσεις που έχει αυτός (προς την εταιρεία, προς τους επενδυτές της και προς την ιστορία –τη μικρή και τη μεγάλη). Συνεπώς αυτό που κάνουμε κάθε φορά που βαυκαλιζόμαστε ότι τον καθοδηγούμε, στην πραγματικότητα απλώς εκθέτουμε τις προσωπικές μας φαντασιώσεις: εγώ είδα το HoloLens και μου ξεκόλλησε το κεφάλι οπότε το ίδιο πρέπει να συμβεί και μ’ αυτόν.
Προφανώς όλες οι εταιρείες μπορούν να κάνουν λάθη –και κάνουν άφθονα (όπως είχα γράψει και παλιότερα μια από τις πιο συνηθισμένες ασκήσεις των δημοσιογράφων είναι να ξεφωνίζουν τις αστοχίες των εταιρειών, είτε πρόκειται για προβλέψεις, είτε για ατυχείς υλοποιήσεις). Κανείς όμως δεν μπορεί να εγγυηθεί σε κανέναν από εμάς ότι εν προκειμένω, το λάθος το κάνει η Apple που δεν έχει μπει ήδη στο παιχνίδι της VR και όχι οι υπόλοιπες εταιρείες (Microsoft, Facebook, Samsung κ.λπ.) που έχουν μπει –θα έλεγα μάλιστα ότι δεδομένου του πολύ ειδικού προφίλ της Apple (προσφορά προσωπικών προϊόντων συγκεκριμένης αισθητικής και λειτουργικότητας με στόχο τη διαμόρφωση μιας συγκεκριμένης ιδέας των πελατών της για τον εαυτό τους), ίσως και να έχει δίκιο που απέχει, τουλάχιστον προς το παρόν. Όπως λέει και ο ίδιος ο κ. Σμιθ, αν κάποια στιγμή το αποφασίσει, η εταιρεία έχει τους πόρους για να το κάνει έστω και καθυστερημένα –δε θα είναι η πρώτη φορά άλλωστε…
Σχόλια