Παρά το μέγεθός του, το άρθρο του Στίβεν Ουΐτ στο «New Yorker» με τίτλο «The Man Who Broke the Music Business» αξίζει να διαβαστεί –σίγουρα ο τίτλος εμπεριέχει ένα έντονο αισθησιακό στοιχείο (το ίδιο το άρθρο δείχνει ότι η κατάρρευση της μουσικής βιομηχανίας δεν ήταν αποκλειστικό… επίτευγμα του πρωταγωνιστή του, Μπένι Γκόβερ) όμως πρόκειται για μια συναρπαστική και ελαφρώς μυθιστορηματική καταγραφή της οργανωμένης πειρατείας μουσικής και εικόνας, από την αρχή της, στα μέσα της δεκαετίας του 1990 ως πριν από πέντε χρόνια.
Το θέμα είναι πάντοτε ενδιαφέρον όμως μου φάνηκε ακόμα πιο ενδιαφέρον σήμερα, βλέποντας τα νούμερα που έδωσε στη δημοσιότητα το HBO για την πρεμιέρα της νέας σεζόν του «Game of Thrones». Όχι ότι θα εκπλαγεί και κανείς δηλαδή: κατά το κανάλι, τα χρονικά του κόσμου του πάγου και της φωτιάς είναι αδιαμφισβήτητα η πιο πετυχημένη παραγωγή του αφού το πρώτο επεισόδιο είχε 1,2 εκατομμύρια περισσότερους θεατές από το αντίστοιχο της περσινής σεζόν, φτάνοντας τα 18,1 εκατομμύρια. Αν η πρεμιέρα αποτελεί ένδειξη, και ο μέσος όρος θα είναι μεγαλύτερος από τα 19,1 εκατομμύρια που ήταν πέρσι, απλώς θα χρειαστεί να περιμένουμε τρεις μήνες για να το επιβεβαιώσουμε.
Ο λόγος που πιστεύω ότι το θέμα της επιτυχίας του «GoT» συνδέεται με το θέμα της πειρατείας θα πρέπει να είναι σαφές σε όσους έχουν χρησιμοποιήσει το Δίκτυο για περισσότερο από μια εβδομάδα: παρά τα όσα λέει (και όπως γράφαμε τις προάλλες κάνει ή έστω προσπαθεί να κάνει το HBO) δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η αυξανόμενη δημοτικότητα της σειράς οφείλεται στο buzz μέσω του Internet το οποίο με τη σειρά του δε θα ήταν παρά ένα μικρό ποσοστό αυτού που είναι αν δεν υπήρχε η δυνατότητα να βρει κανείς τα επεισόδια παράνομα. (Είμαι αρκετά μεγάλος για να θυμάμαι το αντίστοιχο buzz για τηλεοπτικές εκπομπές όταν η δυνατότητα αυτή δεν υπήρχε και μπορώ να δηλώσω απερίφραστα ότι δεν υπάρχει καμία σχέση).
Αυτές τις μέρες έκλεισαν 40 χρόνια από την ταινία που έκανε διάσημους τους Monty Python: το «Monty Python and the Holy Grail». Κάτι που ίσως δεν ξέρουν οι νεώτεροι είναι ότι είτε λόγω πίστης στις ανατρεπτικές ιδέες τους, είτε λόγω εμπορικού δαιμονίου, οι Monty Python έκαναν το 2008 μια κίνηση που απέφερε αύξηση στις πωλήσεις των DVD τους κατά 23,000% (ολογράφως: είκοσι-τρεις χιλιάδες τοις εκατό –το λέει εδώ): αντί να κυνηγήσουν όσους έβαζαν τα βίντεό τους online, έφτιαξαν το δικό τους επίσημο κανάλι το οποίο πρόσφερε τα ίδια βίντεο σε καλύτερη ποιότητα.
Θα μπορούσε ίσως να πει κανείς πως ό,τι ισχύει για τους Monty Python δεν ισχύει απαραίτητα για όλους: η βρετανική σατιρική ομάδα έχαιρε από πολύ νωρίς μεγάλης εκτίμησης στο Δίκτυο –ίσως ο μεγαλύτερος φόρος τιμής είναι η οικειοποίηση από την κοινότητα του τελευταίου της λέξης «spam» και η ένταξή της στο διαρκές online λεξιλόγιο. Όμως ήδη το «GoT» είναι αρκετά δημοφιλές online οπότε ίσως θα άξιζε το HBO να σκεφτεί κάποια παρόμοια κίνηση, λαμβανομένων υπόψη των ιδιαιτεροτήτων και των διαφορών. Ακόμα και αν η διαφορά στις πωλήσεις δεν είναι 23.000% αλλά ένα… ελάχιστο 100% μάλλον ωφελημένο θα βγει…
Σχόλια