The Walking Dead: Season 2, Episode 1 (PS3) - To Review

Η πρώτη σεζόν του παιχνιδιού αποτέλεσε ίσως την πιο ευχάριστη έκπληξη που γνώρισα την τελευταία δεκαετία. Είμαι φανατικός της τηλεοπτικής σειράς και έχω ολοκληρώσει τα 5 επεισόδια της Season 1 του videogame, όπως και το επεισόδιο-«γέφυρα», 400 Days. Φυσικό ήταν λοιπόν να περιμένω με αγωνία τη φετινή «πρεμιέρα».

Σα να μην πέρασε μια μέρα

To The Walking Dead: Season 1 ήταν πραγματικά μια αποκάλυψη. Ένα παιχνίδι διαφορετικό, πρωτότυπο, με έμφαση όσο τίποτε άλλο στο σενάριο, τους χαρακτήρες και το gameplay. Για όσους γνωρίζουν την τηλεοπτική σειρά, αλλά και τα κόμικ, το παιχνίδι αποτέλεσε μια φυσική προέκτασή τους και ήταν εξαιρετικά απολαυστικό. Αν μη τι άλλο ο καθένας θα μπορούσε να ταυτιστεί και να «πονέσει» τους πρωταγωνιστές της ιστορίας, αγωνιώντας μαζί τους και προσπαθώντας να τους σώσει πάση θυσία.

Η Clementine ήταν ένας από τους δύο βασικούς χαρακτήρες. Τα βήματά της ακολουθείτε λοιπόν και στη δεύτερη σεζόν του παιχνιδιού, πιάνοντας την ιστορία λίγο μετά το συγκινητικό τέλος της περσινής σειράς επεισοδίων. Μοναδικός σκοπός σας: η επιβίωση σε έναν κόσμο που πλέον είναι έρμαιο των ζόμπι, λόγω ενός ιού που μετατρέπει κάθε άνθρωπο που πεθαίνει σε μονίμως διψασμένο για αίμα, ανεγκέφαλο πλάσμα.

Σημείωση: Εάν έχετε στην κονσόλα σας saved game από την προηγούμενη σεζόν το παιχνίδι θα φορτώσει δεδομένα από αυτό το αρχείο προκειμένου να συνεχίσει την ιστορία «εκεί που την αφήσατε»... περίπου.

Βαθύ σενάριο, πλούσιοι χαρακτήρες, πλοκή όλο αγωνία

Εάν η Season 1 είχε ένταση, ξεσπάσματα και δράση, το πρώτο επεισόδιο της δεύτερης σεζόν ξεκινά με ακόμη πιο... άγριες διαθέσεις. Τα κυνηγητά με τα ζόμπι και οι προσπάθειές σας να σωθείτε είναι πολύ περισσότερες. Το κοριτσάκι που γνωρίζατε έχει πλέον μεγαλώσει τόσο ώστε να μπορεί να παλεύει και να υπερασπίζεται επιτυχημένα τον εαυτό της, με πολύ θάρρος και θράσσος, χωρίς να την σταματά τίποτα, αλλά και δίχως να χάνει τον αθώο της χαρακτήρα (αν και οι αποφάσεις που θα πάρετε εσείς θα καθορίσουν το πόσο σκληρή ή ανθρώπινη θα είναι).

Για την πλοκή δεν θα σας αποκαλύψω τίποτα, είναι σαν να σας λέω αναλυτικά την υπόθεση του επόμενου επεισοδίου της σειράς και τέτοια σφάλματα με spoilers δεν τα κάνουμε. Στο κάτω κάτω πρόκειται μόλις για το πρώτο από τα 5 φετινά επεισόδια.

Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι μπήκα και πάλι με πολύ όρεξη στην ιστορία και αγωνία κάθε λεπτό για το τι θα επακολουθήσει. Η πολύ πετυχημένη συνταγή του σκηνοθέτη και των σεναριογράφων συνεχίζεται, λίγο πιο προβλέψιμη και αναμενόμενη ίσως, αλλά εξίσου δυνατή, όπως θα γνωρίζουν όσοι έχουν παίξει κάποιο από τα προηγούμενα επεισόδια. Και οι περίπου 3 ώρες που θα διαρκέσει το Episode 1 για τους μερακλήδες που θέλουν να ψάξουν τα πάντα θα είναι πραγματικά χορταστικές.

Λιτά γραφικά, γρήγορες αντιδράσεις

Η γενικότερη εικόνα και η τεχνοτροπία στην παρουσίαση του game παραμένει σε γνώριμα μονοπάτια. Επί της ουσίας έχουμε να κάνουμε με ένα κόμικ που μπαίνει σε κίνηση, μόνο που την εξέλιξη της ιστορίας τη διαλέγετε εσείς, επιλέγοντας ανάμεσα σε μια σειρά κινήσεων, αποφάσεων και φράσεων που «χαράσσουν» την πορεία του υπόλοιπου παιχνιδιού. Αν και η κεντρική γραμμή της ιστορίας είναι προεπιλεγμένη, θα μπορούσε κανείς να πει ότι το σενάριο όντως το γράφουν και το εμπλουτίζουν οι παίκτες.

Από άποψη δράσης, αυτή τη φορά οι «ανήσυχοι» παίκτες θα είναι λίγο πιο ικανοποιημένοι. Τα ζόμπι είναι περισσότερα, όπως και οι εκπλήξεις που παραμονεύουν κάθε τόσο στο δρόμο σας. Όσο για τις αποφάσεις που καλείστε να πάρετε, ας πούμε απλά ότι κανένα κοριτσάκι δεν θα έπρεπε να χρειαστεί ποτέ να τις πάρει. Από την άλλη, μην φανταστεί κανείς ότι έχουμε να κάνουμε και με το Call of Duty. Δεν είναι η δράση το φόρτε του παιχνιδιού, αλλά η εμβάθυνση στους χαρακτήρες και τις προσωπικότητες των ηρώων. Εκεί κρίνονται όλα. Και κρίνονται επιτυχημένα, τολμώ να πω.

Ανεξήγητα φαινόμενα...

Κάτι στο οποίο προσωπικά θα ήθελα να σταθώ γιατί μου έκανε εντύπωση ήταν το lag που παρατήρησα σε ορισμένες σκηνές του παιχνιδιού. Όχι ότι αλλοίωνε την ιστορία ή έχανα λόγω καθυστέρησης και μη συγχρονισμού εικόνας και χειρισμού. Αυτό που συνέβη αρκετές φορές ήταν ότι η κίνηση της εικόνας «σκάλωνε», ειδικά στα σημεία που ξεκίναγαν νέες σκηνές, μετά από φόρτωμα από το σκληρό δίσκο. Διατηρώ επιφυλάξεις για την αιτία αυτού του φαινομένου και ελπίζω να έχει να κάνει με το ότι έχω αντικαταστήσει το σκληρό δίσκο του PS3 με έναν πιο σύγχρονο και γρήγορο, οπότε μπορεί απλά τα δεδομένα να φορτώνονταν πιο γρήγορα από όσο μπορεί να τα επεξεργαστεί o Cell του PS3 ή η μνήμη της, οκταετούς σχεδόν πλέον, κονσόλας. Αν ισχύει κάτι διαφορετικό, τότε έχουμε να κάνουμε με ένα «φάουλ» των προγραμματιστών, καθώς αυτά τα φαινόμενα ήταν σχεδόν ανύπαρκτα στην πρώτη σεζόν του παιχνιδιού.

Με ξανακέρδισε

To The Walking Dead: Season 2 ήρθε με βαριά κληρονομιά και φοβόμουν μήπως οι δημιουργοί του θα επαναπαύονταν στις δάφνες της πρώτης σεζόν. Ευτυχώς, οι ελπίδες μου για ένα ακόμη ποιοτικό επεισόδιο επαληθεύτηκαν, με αποτέλεσμα να νοιώσω την ίδια πλούσια ικανοποίηση όσο και στο παρελθόν. Δεν λέω ότι δεν περίμενα κάτι περισσότερο. Αλλά, από την άλλη, είδα περισσότερα ζόμπι και μπήκα στο πετσί μιας «νέας» πρωταγωνίστριας, της έφηβης πλέον Clementine, που αγωνιώ για το που θα βρεθεί όταν τελειώσει ο δεύτερος κύκλος του παιχνιδιού στο πέμπτο φετινό επεισόδιο. Αλλά περισσότερο αγωνιώ να πιάσω στα χέρια μου το επόμενο επεισόδιο.

Υστερόγραφο

Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, το 2^ο επεισόδιο της Season 2 θα έπρεπε να υπάρχει στο Playstation Store αυτή την εβδομάδα, από τις 4 Μαρτίου. Δυστυχώς, τόσο στο «ελληνικό» (ευρωπαϊκό), όσο και στο αγγλικό ηλεκτρονικό κατάστημα της Sony το επεισόδιο δεν είχε εμφανιστεί μέχρι και αργά το βράδυ της 6^ης Μαρτίου. Αντίθετα, στο αμερικανικό κατάστημα το επεισόδιο ήταν εκεί, έτοιμο για κατέβασμα, με τις σειρήνες να με καλούν να πληρώσω τα 5 δολάρια. Δυστυχώς, έχω πληρώσει το Season Pass με 18,5 ευρώ (λόγω Playstation Plus) και αποφάσισα να περιμένω το πότε θα εμφανιστεί το αρχείο και στα δικά μας μέρη. Επιφυλάσσομαι λοιπόν για τη συνέχεια του Review με την πρώτη ευκαιρία.