Εχουμε συνηθίσει η πρόγνωση του καιρού να αποτελεί υπόθεση μιας κρατικής υπηρεσίας και σε γενικές γραμμές αυτός είναι ο κανόνας σε πάρα πολλές χώρες όπως είναι η δική μας ή η γειτονική Ιταλία. Μπορεί, άραγε να… ιδιωτικοποιήσει κανείς την πρόγνωση του καιρού;
Η Panasonic είναι ευρύτατα γνωστή για μια σειρά από προϊόντα αλλά τον περασμένο Απρίλιο προκάλεσε μια ταραχή στους κύκλους των μετεωρολόγων, ανακοινώνοντας ότι έχει αναπτύξει ένα μοντέλο πρόγνωσης που ήταν καλύτερο από τα διεθνώς αναγνωρισμένα GFS και ECMWF. Η εταιρεία “έτρεχε” το μοντέλο σε έναν υπερυπολογιστή με 11.000 πυρήνες και όπως προέκυψε από μια συνέντευξη στο Ars Technica η Panasonic είχε απορίες για το τι καιρό θα κάνει αύριο και μεθαύριο ήδη από το 2008.
Και δεν είναι η μόνη. Η ΙΒΜ βάζει τα… σύννεφα στο σύννεφο, έχοντας -τον περασμένο Ιανουάριο- εξαγοράσει την Weather Company και αν το όνομά της τελευταίας σου κάνει κάποιο κλικ είναι λογικό μιας και η εταιρεία λειτουργεί το ομώνυμο τηλεοπτικό κανάλι στις ΗΠΑ. Το κανάλι δεν πέρασε στην ιδιοκτησία της ΙΒΜ όλο το υπόλοιπο όμως ανήκει σε αυτή.
Μια ωραία λεπτομέρεια. Η μελέτη και η σχεδίαση των μετεωρολογικών μοντέλων ήταν για ένα μεγάλο διάστημα υπόθεση των ομοσπονδιακών υπηρεσιών στις ΗΠΑ, όμως επειδή όλα όσα φτιάχνουν οι ομοσπονδιακές υπηρεσίες είναι ιδιοκτησία του κοινού πρέπει να δίνονται σε όποιον τα ζητήσει. Προφανώς ο κανόνας εξαιρεί αμυντικά και άλλα ευαίσθητα συστήματα, οπότε για να πάμε στα του καιρού, ο τρόπος λειτουργίας των μοντέλων είναι κάτι που θεωρητικά οποιοσδήποτε μπορεί να παίξει μαζί τους και, φυσικά, να “χτίσει” μια άλλη υπηρεσία βασιζόμενος στο έργο των κρατικών υπηρεσιών.
Πόσος χώρος όμως υπάρχει για ιδιωτικές εταιρείες πρόγνωσης καιρού; Ίσως περισσότερος απ’ όσο φανταζόμαστε. Σε ένα υποθετικό σενάριο η ΙΒΜ ή η Panasonic θα δίνει αναλυτικές πληροφορίες για τον καιρό σε αεροπορικές εταιρείες ώστε αυτές να είναι σε θέση να υπολογίσουν πόσο καύσιμο θα χρειαστούν τα αεροσκάφη τους σε μια συγκεκριμένη ημέρα. Θερμοκρασίες της θάλασσας, ένταση των ρευμάτων και η κίνησή τους σίγουρα είναι κάτι για το οποίο θα πλήρωναν πλοιοκτήτριες εταιρείες, ενώ μεγάλοι αγροτικοί και κτηνοτροφικοί συνεταιρισμοί θα ήταν ίσως διατεθειμένοι να πληρώσουν για να έχουν πρόσβαση σε αναλυτικά μοντέλα βροχοπτώσεων ή περιόδων ξηρασίας.
Σου φαίνεται σαν οι εταιρείες να θέλουν να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι; Ναι, μπορείς να το πεις και έτσι.
Σχόλια