Μιλώντας με στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για τους λόγους που από τα... ωσανά στην υποδοχή των ηλεκτρικών πατινιών περάσαμε γρήγορα γρήγορα στο ανάθεμα, βγάλαμε το συμπέρασμα πως αν δεν ήταν οι δημοτικές εκλογές στη μέση ίσως τα πράγματα να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά.
Κάποιοι παράγοντες που είτε δια της ευθείας είτε δια της τεθλασμένης έχουν κάποια αρμοδιότητα σχετικά με το τι μπορεί και τι δεν μπορεί να λειτουργήσει στον Δήμο της Αθήνας είδαν μία καλή ευκαιρία προβολής στις υπηρεσίες εταιρειών όπως η Lime και η Hive. Το ότι τα πεζοδρόμια της Αθήνας (και του λεκανοπεδίου συνολικά) αποτελούν πεδία γεμάτα παγίδες για τους πεζούς και ότι οι δρόμοι της πόλης είναι επίσης γεμάτοι παγίδες κυρίως για τους αφηρημένους ή ανέμελους δικυκλιστές δεν φαίνεται να βάρυνε πολύ. Το γεγονός, δε, ότι η δημοτική αρχή τόσο της Αθήνας όσο και της Θεσσαλονίκης δεν σκοπεύουν στην επανεκλογή τους, ενδεχομένως να έκανε τα πράγματα πολύ πιο χαλαρά. Με άλλα λόγια, δεν το πολυσκέφτηκε κανείς και το θέμα πέρασε κάτω από το ραντάρ.
Το αποτέλεσμα ήταν αυτό που ο κοινός νους περίμενε να συμβεί - το πρώτο ατύχημα. Βασικά ο κοινός νους περίμενε τα χειρότερα αλλά ευτυχώς τα όποια περιστατικά έχουν σημειωθεί ως σήμερα περιορίστηκαν στις υλικές ζημιές και κάποιες ελαφρές γρατζουνιές (συν, ίσως, την όποια τσαλακωμένη αξιοπρέπεια των ξέγνοιαστων πατινοκαβαλάρηδων). Όμως και τα ατυχήματα είναι στο πρόγραμμα, τι έγινε λοιπόν;
Ως είθισται σε περιπτώσεις που τα πράγματα από πλευράς δημοσιότητας δεν πηγαίνουν κατ'ευχήν, τα ατυχήματα προκάλεσαν “οργή” και “προβληματισμό” των αρμοδίων που είδαν την αρχική ευκαιρία για φωτογράφηση να μετατρέπεται σε μπούμερανγκ που ίσως επηρεάσει αρνητικά τα σχέδια επανεκλογής τους (όσων βέβαια είναι υποψήφιοι στις εκλογές του Μαϊου).
Το αποτέλεσμα ήταν οι Δήμοι να μιλούν σήμερα για κενό στο θεσμικό πλαίσιο, αλλά το ζήτημα είναι αν υφίσταται κάτι τέτοιο. Το ενοικιαζόμενο πατίνι δεν είναι κάτι διαφορετικό από ένα ενοικιαζόμενο ποδήλατο και ενώ έχουμε συνηθίσει την κυκλοφορία των δεύτερων στο οδικό δίκτυο θεωρούμε παραδόξως και ως εξωτικά τα πρώτα.
Τα ποδήλατα της Easybike είναι σήμερα διαθέσιμα σε ουκ ολίγα σημεία στη χώρα και ουδείς μίλησε για απουσία θεσμικού πλαισίου. Επίσης ουδείς σύνδεσμος αυτοκινητιστών ταξί έσπευσε να ζητήσει για τα ενοκιαζόμενα ποδήλατα την παρέμβαση του υπουργείου Υποδομών, αν κρίνουμε από τη σχετική δημοσιότητα, έσπευσε να πάρει μεζέ από τη σχετική δημοσιότητα που προκάλεσαν τα λιγοστά ατυχήματα με τα ηλεκτροκίνητα πατίνια.
Αλλά για να επιστρέψουμε στα του... Δήμου, όπως προκύπτει από τις συζητήσεις που είχαμε με στελέχη της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, αυτό που έχει συμβεί εδώ είναι ο φυσιολογικός για τα ελληνικά δεδομένα κύκλος. Παράτες, φωτογραφήσεις και αν τυχόν γίνει η στραβή (την οποία ευλόγως περιέγραψε ο Αλ Πατσίνο στον οργισμένο του μονόλογο στην ταινία “Άρωμα Γυναίκας” ως “when the shit hits the fan”) αναζητούνται δικαιολογίες που συνήθως καταλήγουν σε υπερβολική ρύθμιση.
Σχόλια