Τα αποτελέσματα της νέας μελέτης της IDC, με τίτλο “Extracting Value from Chaos”, παρουσίασε η EMC. Σύμφωνα με τα ευρήματα της μελέτης, ο όγκος της ψηφιακής πληροφορίας που παράγεται σε παγκόσμιο επίπεδο υπερδιπλασιάζεται κάθε δύο χρόνια, αυξάνεται δηλαδή με ρυθμό υψηλότερο σε σχέση με ό,τι προβλέπει ο νόμος του Moore. Ειδικότερα για το 2011, ο όγκος των δεδομένων που θα δημιουργηθούν ή θα αναπαραχθούν αγγίζει το κολοσσιαίο 1.8 zettabytes.
Πρόκειται για την πέμπτη αναθεώρηση της μελέτης για το Ψηφιακό Σύμπαν, η οποία καταγράφει τον όγκο ψηφιακής πληροφορίας που παράγεται και αντιγράφεται σε ετήσια βάση, και παράλληλα αναλύει τις επιπτώσεις αυτής της εξέλιξης για τους απλούς χρήστες, τις επιχειρήσεις και τους επαγγελματίες της πληροφορικής τεχνολογίας σε ολόκληρο τον κόσμο. Παράλληλα, μαζί με την αποτύπωση της τρέχουσας κατάστασης, γίνεται και μια πρόβλεψη αναφορικά με τη μελλοντική εξέλιξη των μεγεθών αυτών. Τόσο η καταγραφή, όσο και η πρόβλεψη του όγκου των δεδομένων, έχουν τεράστια οικονομική, κοινωνική και τεχνολογική επίδραση στα συστήματα big data και σε άλλες επιχειρηματικές ευκαιρίες.
Μόνον από πλευράς όγκου δεδομένων, 1.8 zettabytes ισοδυναμεί:
• Με την ψηφιακή πληροφορία που θα παραχθεί εάν κάθε άνθρωπος στις ΗΠΑ στέλνει 3 tweets κάθε λεπτό, χωρίς διακοπή, για τα επόμενα 26.976 χρόνια.
• Με την ψηφιακή πληροφορία που θα παραχθεί εάν κάθε άνθρωπος στη γη κάνει περισσότερες από 215 εκατομμύρια μαγνητικές τομογραφίες υψηλής ανάλυσης την ημέρα.
• Με περισσότερες από 200 δισεκατομμύρια ταινίες υψηλής ανάλυσης (διάρκειας 2 ωρών η καθεμία), για την παρακολούθηση των οποίων ένας άνθρωπος θα χρειαζόταν 47 εκατομμύρια χρόνια, παρακολουθώντας 24 ώρες την ημέρα, 7 ημέρες την εβδομάδα
• Με τον όγκο των πληροφοριών που χρειάζεται για να γεμίσουν 57.5 δισεκατομμύρια 32GB Apple iPads. Με τόσα iPads θα μπορούσαμε:
- Να δημιουργήσουμε ένα τείχος από iPads, με μήκος 4.005 μίλια και ύψος 61 πόδια, το οποίο θα εκτείνεται από το Anchorage της Αλάσκας, μέχρι το Μαϊάμι στη Φλώριδα.
- Να κατασκευάσουμε το Σινικό Τείχος από iPad, με ύψος δύο φορές μεγαλύτερο από το αρχικό.
- Να χτίσουμε τείχος ύψους 20 ποδών γύρω από τη Νότια Αμερική.
- Να σκεπάσουμε το 86% της πόλης του Μεξικού.
- Να χτίσουμε ένα βουνό 25 φορές ψηλότερο από το όρος Φούτζι στην Ιαπωνία.
Οι δυνάμεις πίσω από αυτή την ασυγκράτητη αύξηση οδηγούνται από την εξέλιξη της τεχνολογίας και το κόστος. Νέες, “φιλικές προς την πληροφορία” τεχνολογίες (“information taming” technologies) μειώνουν το κόστος δημιουργίας, διακίνησης, διαχείρισης και αποθήκευσης ψηφιακού περιεχομένου, στα επίπεδα του ενός έκτου των δαπανών που απαιτούνταν το 2005. Επιπλέον, από το 2005 οι ετήσιες επενδύσεις των επιχειρήσεων στον τομέα του Digital Universe— υποδομές cloud, hardware, software, υπηρεσίες και προσωπικό που δημιουργεί, διαχειρίζεται, αποθηκεύει και αξιοποιεί οικονομικά την ψηφιακή πληροφορία, έχουν αυξηθεί κατά 50%, φτάνοντας τα $4 τρισεκατομμύρια δολάρια (ΗΠΑ).
Τα κυριότερα σημεία της μελέτης:
• Η τεράστια αύξηση σε Servers και συστήματα διαχείρισης δεδομένων, αλλά και στο μέγεθος των αρχείων πληροφορίας, δεν συνάδει με τον αριθμό του διαθέσιμου τεχνικού προσωπικού: Η IDC σημειώνει ότι ο αριθμός των ανθρώπων που διαθέτουν τις δεξιότητες και την εμπειρία για τη διαχείριση του τεράστιου αυτού όγκου δεδομένων δεν ακολουθεί τον ίδιο ρυθμό αύξησης. Στη διάρκεια της τρέχουσας δεκαετίας, μέχρι το 2020, τα τμήματα IT σε ολόκληρο τον κόσμο θα δουν:
- 10X αριθμό servers (εικονικούς και φυσικούς).
- 50X όγκο πληροφοριών προς διαχείριση.
- 75X πλήθος αρχείων ή containers που ενσωματώνουν την πληροφορία στο ψηφιακό σύμπαν, το οποίο διαστέλλεται με ακόμη μεγαλύτερη ταχύτητα σε σχέση με την ίδια την πληροφορία, καθώς δημιουργούνται όλο και περισσότερα embedded συστήματα, όπως οι αισθητήρες στα είδη ρουχισμού, στις γέφυρες, και τις ιατρικές συσκευές.
- 1.5X πλήθος επαγγελματιών πληροφορικής, διαθέσιμων για τη διαχείριση όλων των παραπάνω.
• Το κόστος του Cloud Computing και η αποδοτικότητα της λειτουργίας του: Τη στιγμή που το cloud computing αφορά λιγότερο του 2% της σημερινής δαπάνης IT, η IDC υπολογίζει ότι, μέχρι το 2015, σχεδόν το 20% της ψηφιακής πληροφορίας θα "έχει επαφή" με κάποιον πάροχο υπηρεσιών cloud computing, πράγμα που σημαίνει ότι ένα byte, σε κάποιο σημείο της διαδρομής του από το δημιουργό του μέχρι τον τελικό χρήστη, θα έχει υποστεί κάποιου είδους επεξεργασία ή θα έχει αποθηκευτεί σε ένα cloud. Πιθανόν, ακόμη και 10% της διαθέσιμης ψηφιακής πληροφορίας θα ζει σε κάποιο cloud.
• Το Ψηφιακό Ίχνος έχει τη δική του δυναμική: Το μέγεθος του ψηφιακού περιεχομένου που παράγεται από μεμονωμένους χρήστες, μέσα από τη συγγραφή κειμένων, τη λήψη φωτογραφιών, το κατέβασμα μουσικής κλπ., είναι πολύ μικρότερο από τον όγκο τη πληροφορίας που δημιουργείται γύρω από αυτό, στο ψηφιακό σύμπαν.
• Ο ρόλος και η ευθύνη των επιχειρήσεων: Ενώ το 75% του περιεχομένου στο ψηφιακό σύμπαν προέρχεται από μεμονωμένους χρήστες, οι επιχειρήσεις έχουν κάποιου είδους σχέση με το 80% αυτής της πληροφορίας, σε κάποιο χρονικό σημείο της ψηφιακής της ζωής.
Άλλα κύρια ευρήματα της μελέτης
• Νέα εργαλεία αναζήτησης και ανάλυσης βοηθούν τους οργανισμούς να αποκτήσουν βαθύτερη γνώση των μη δομημένων πληροφοριών που έχουν στη διάθεση τους, οι οποίες και αποτελούν περισσότερο από το 90% του ψηφιακού σύμπαντος. Τα εργαλεία αυτά μπορούν να παράγουν αυτόματα πληροφορίες σχετικά με τα δεδομένα που διαθέτουμε, όπως περίπου κάνει ένα πρόγραμμα αναγνώρισης προσώπων που μας βοηθά να κάνουμε tag στις φωτογραφίες του Facebook. Ο όγκος των λεγόμενων Data about data, ή αλλιώς metadata, αυξάνεται με διπλάσιο ρυθμό σε σχέση με ολόκληρο το ψηφιακό σύμπαν.
• Όλο και περισσότερα εργαλεία Business intelligence διαχειρίζονται δεδομένα σε πραγματικό χρόνο, είτε πρόκειται για τον υπολογισμό ασφαλίστρων αυτοκινήτου ανάλογα με τον τόπο κατοικίας του οδηγού, είτε για την ισχύ ενός ρούτερ σε ένα έξυπνο δίκτυα, είτε για την άμεση αλλαγή ενός μηνύματος μάρκετινγκ με βάση την ανταπόκριση των κοινωνικών δικτύων.
• Νέα εργαλεία διαχείρισης αποθηκευτικών μέσων, όπως τα συστήματα de-duplication, auto-tiering και virtualization, μειώνουν το κόστος των πληροφοριών που επιθυμούμε να αποθηκεύσουμε, ενώ παράλληλα εφαρμογές διαχείρισης περιεχομένου μας βοηθούν να αποφασίσουμε τι ακριβώς θα πρέπει να αποθηκεύεται.
• Νέες πρακτικές και εργαλεία μπορούν να βοηθήσουν τις επιχειρήσεις να εντοπίσουν ποιο περιεχόμενο θα πρέπει να προστατεύεται και σε ποιό βαθμό, να υλοποιήσουν ένα πλέγμα προστασίας από κακόβουλο υλικό ή λογισμικό, να εγκαταστήσουν συστήματα fraud management, ή να ενεργοποιήσουν διαδικασίες προστασίας της εταιρικής τους φήμης (reputation protection services).
• Οι λύσεις Cloud computing, στο πλαίσιο δημόσιων, ιδιωτικών και υβριδικών clouds, προσφέρουν στις επιχειρήσεις τη δυνατότητα μεγάλης ευελιξίας και οικονομιών κλίμακας, σε σχέση με τις παραδοσιακές υποδομές IT. Σε βάθος χρόνου, το cloud computing θα αποτελέσει βασικό εργαλείο διαχείρισης της πολυπλοκότητας που αποκτά το ψηφιακό σύμπαν.
• Το Cloud computing δημιουργεί τη δυνατότητα της χρήσης του IT-as-a-Service. Αν συνδυάσουμε τις δυνατότητες του Cloud Computing αυτό με το φαινόμενο των Big Data, καταλαβαίνουμε ότι όλο και περισσότεροι οργανισμοί θα αποκτούν κίνητρα ώστε να καταναλώνουν υπηρεσίες IT που θα προσφέρει ένας εξωτερικός πάροχος, αντί να επενδύουν διαρκώς σε ιδιόκτητες υποδομές πληροφορικής.
• Το ψηφιακό σύμπαν συνεχίζει να διαστέλλεται με ρυθμό ταχύτερο από εκείνον της αύξησης των αποθηκευτικών μέσων. Όμως, θα πρέπει κανείς να γνωρίζει ότι ένα gigabyte αποθηκευμένου περιεχομένου μπορεί να γεννήσει περισσότερο από ένα petabyte προσωρινής πληροφορίας (transient data), η οποία στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αποθηκεύεται (π.χ., πρόγραμμα ψηφιακής τηλεόρασης που παρακολουθούμε αλλά δεν εγγράφουμε, σήματα φωνής σε δίκτυα επικοινωνίας για όσο διάστημα διαρκεί μια κλήση).
• Λιγότερο από το ένα τρίτο της πληροφορίας που υπάρχει στο ψηφιακό σύμπαν μπορούμε να πούμε ότι προστατεύεται έστω και κατ’ ελάχιστο. Μόνον οι μισές, περίπου, από τις πληροφορίες που θα πρέπει να είναι προστατευμένες, προστατεύονται στην πράξη.
Σχόλια