Ήταν Νοέμβριος του 1971 όταν στην αμερικανική αγορά ξεκίνησε να πωλείται ο Intel 4004, o πρώτος εμπορικά διαθέσιμος μικροεπεξεργαστής και η απαρχή μίας από τις μεγαλύτερες τεχνολογικές “επαναστάσεις”. Οι δυνατότητες του συγκεκριμένου επεξεργαστή ήταν μάλλον περιορισμένες, αλλά ήταν και ο πρώτος.
Οι μικροεπεξεργαστές είναι οι “εγκέφαλοι” των υπολογιστών, των servers, των κινητών τηλεφώνων, των ψηφιακών καμερών, ακόμη και των τηλεοράσεων, των ψυγείων και των αυτοκινήτων. Από το 1971, βέβαια, έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι και, σύμφωνα με την Intel, σε σύγκριση με τον 4004, ένας σημερινός 2ης γενιάς Intel Core επεξεργαστής έχει πάνω από 350.000 φορές μεγαλύτερη ισχύ, ενώ κάθε τρανζίστορ καταναλώνει περίπου 5000 λιγότερη ενέργεια.
Για να γίνει κατανοητή η διαφορά, η σύγκριση της ταχύτητας του 4004 με την τελευταία γενιά επεξεργαστών, είναι σαν να συγκρίνεις την ταχύτητα ενός σαλιγκαριού (5 μέτρα την ώρα) με εκείνη του Κενυάτη δρομέα Πάτρικ Μακάου Μουσουγιόκι όταν έκανε παγκόσμιο ρεκόρ στην διαδρομή των Μαραθωνίου (42,195 χιλιόμετρα σε 2 ώρες 3 λεπτά και 38 δευτερόλεπτα). Οι σημερινοί επεξεργαστές μπορούν να φθάσουν τα 4 GHz. Αν τους συγκρίνουμε με τον 4004 είναι σαν να συγκρίνουμε τον Γιουσέιν Μπολτ με ένα σαλιγκάρι.
Τεράστια εξέλιξη είχαμε και στην κατανάλωση ενέργειας. Σήμερα, το ετήσιο κόστος όσον αφορά την ενέργεια ενός φορητού υπολογιστή είναι περίπου 25 ευρώ κατά μέσο όρο. Αν η κατανάλωση ενέργειας είχε μείνει στα ίδια επίπεδα με το 1971, τότε τα σημερινά laptops θα κατανάλωναν 4.000 φορές περισσότερη ενέργεια και το ετήσιο κόστος σε ρεύμα θα ήταν 100.000 ευρώ. Μάλλον δεν θα ήταν και πολύ δημοφιλή...
Σχόλια