Η ψηφιακή τεχνολογία "έσπασε" 130 χρόνια σιωπής, φέρνοντάς μας ηχογραφήσεις από το εργαστήριο του Αλεξάντερ Γκράχαμ Μπελ.
Βρισκόμαστε κάπου στο 1880, όταν ο άνθρωπος που έγινε γνωστότερος ως ο εφευρέτης του τηλεφώνου, προσπαθούσε να βελτιώσει τον φωνόγραφο, τον οποίο είχε εφεύρει λίγα χρόνια νωρίτερα ο Τόμας Εντισον.
Ο Γκράχαμ Μπελ είχε δημιουργήσει το εργαστήριο Volta σε ένα προάστιο της αμερικανικής πρωτεύουσας και εργάστηκε πυρετωδώς προκειμένου να δημιουργήσει μια καλύτερη συσκευή ηχογράφησης. Μάλιστα, έστειλε στο Ινστιτούτο Smithsonian κέρινες πλάκες με τις ηχογραφήσεις, αλλά δεν έστειλε κάποια συσκευή αναπαραγωγής φοβούμενος ενδεχομένως πως κάποιος θα του έκλεβε την ιδέα.
Οι πλάκες παρέμεναν αποθηκευμένες, αφού δεν υπήρχε τρόπος να ακούσει κάποιος τι είχε εγγραφεί σε αυτές και μάλλον θα έμεναν για πολύ καιρό ακόμα σε αυτή την κατάσταση αν δεν υπήρχε κάποιος που θα αναλάμβανε να λύσει το πρόβλημα με έναν εκ πρώτης όψεως ανορθόδοξο τρόπο.
Η ομάδα των επιστημόνων του Lawrence Berkeley National Laboratories κατασκεύασε ένα σύστημα που "διαβάζει" τις αυλακώσεις στους δίσκους του Γκράχαμ Μπελ με τη χρήση ψηφιακής κάμερας. Η αλληλουχία των εικόνων (σε κάθε περιστροφή του δίσκου η κάμερα λαμβάνει μερικές χιλιάδες στιγμιότυπα) αποτέλεσε τη βάση της ηχητικής επεξεργασίας, καθώς οι επιστήμονες έβλεπαν πια στην οθόνη τους την πορεία των αυλακώσεων, τους "λόφους" και τις "κοιλάδες" που υπάρχουν σε αυτές.
Με αυτές τις πληροφορίες το σύστημα των ερευνητών χρησιμοποίησε τις εικόνες ως οδηγό για να διαβάσει τους δίσκους όπως η βελόνα του πικάπ διαβάζει έναν δίσκο βινυλίου. Το αποτέλεσμα είναι εκπληκτικό και -με λίγη βοήθεια από τους υποτίτλους- μπορείτε να ακούσετε μια φωνή από τα τέλη του 19ου αιώνα (ίσως και του ίδιου του Γκράχαμ Μπελ) να διαβάζει το πιο γνωστό απόσπασμα από τον "Αμλετ" του Σέξπιρ.
Σχόλια