Ελα να σε γυρίσω 25 χρόνια πίσω και μην ανησυχείς, θα επιστρέψουμε αμέσως.
Εκεί στη δεκαετία του '90, που λες, είχαμε τρεις εταιρείες που είχαν συγκεντρώσει πάνω τους το σύνολο της διανομής των υπολογιστών και των περιφερειακών τους. Διανομείς ήταν οι άνθρωποι, αποθήκες είχαν οι άνθρωποι, κουτιά μετέφεραν, τι ήταν; Λογικά, θα πεις, αποθήκες, κέντρα διαχείρισης, αλυσίδες εφοδιασμού, κάτι τέτοιο πάνω κάτω. Οχι αγαπητή/έ, εταιρείες πληροφορικής έλεγαν πως είναι. Πως, βέβαια, πουλούσαν και λογισμικό. Αλλων, όχι δικό τους. Αργότερα έγιναν κάτι εξαγορές, έγιναν κάτι spin-offs που λένε και όσοι κάνουν διεθνή καριέρα, κάπως μπόρεσαν να δικαιολογήσουν τον τίτλο τους. Αλλά μεγάλωσαν μέσω του κλασικού εμπορίου και της διακίνησης αγαθών. Εμπορικές επιχειρήσεις που κάποια στιγμή (ήταν και εκείνος ο χρηματιστηριακός πυρετός του '99) μπήκαν λίγο πιο μέσα σε αυτό που λέμε πληροφορική. Το πού βρίσκονται σήμερα και τι κάνουν δεν είναι της παρούσης, άσε δε που σε μεγάλο μέρος της είναι και στενάχωρη κουβέντα.
Επιστροφή στο παρόν (δεν αργήσαμε ε;) και στην ανάπτυξη που όλο τη βλέπει η κυβέρνηση και όλο έρχεται και όλο εμφανίζονται στο προσκήνιο μερικά “βαριά” ονόματα της διεθνούς τεχνολογικής σκηνής.
Χαρές και πανηγύρια για τη συμφωνία HP και Cosco. Χαρές για ανάλογες συμφωνίες που ετοιμάζονται μεταξύ της κινεζικής εταιρείας και ονομάτων όπως π.χ. η (επίσης κινεζική) Lenovo ή η Dell. Λες και η Ελλάδα πρόκειται να προσφέρει κάποιου είδους προστιθέμενη αξία σε τέτοιες συμφωνίες. Λες και η Ελλάδα δεν θα είναι απλώς το χώμα πάνω από τα οποία θα περάσουν τα εμπορεύματα για να χαθούν σε κάποιες, ευρισκόμενες σε καλύτερη κατάσταση από τη δική μας, αγορές της Ευρώπης. Και, άραγε, πόσο θα κρατήσουν αυτές οι συμφωνίες; Ισως μέχρι ένα άλλο λιμάνι προσφέρει καλύτερους όρους και μια άλλη σιδηροδρομική εταιρεία υποσχεθεί ταχύτερες μεταφορές.
Τελευταίο χτύπημα οι πληροφορίες περί επέκτασης του ερευνητικού κέντρου που λειτουργεί στην Ελλάδα η NokiaSiemens. Οχι, δεν είναι η Nokia που έκλεισε τα γραφεία της στην Ελλάδα το περασμένο φθινόπωρο, αλλά οι υπεύθυνοι της αρχικής διαρροής μάλλον δεν μπορούσαν να ξεχωρίσουν τέτοιες λεπτομέρειες. Ασε που μπορεί να το σκέφτηκαν πονηρά. "Το όνομα Siemens κάνει ακόμα 'τζιζ' ας μην το αναφέρουμε, ας πούμε για σκέτο Nokia και μετά βλέπουμε", μπορεί να είπαν...
Μα, θα πεις, θα απασχοληθούν επιπλέον 150 άνθρωποι. Των οποίων η εργασία θα αποτελέσει ιδιοκτησία κάποιας θυγατρικής της NokiaSiemens, ίσως σε κάποια Ολλανδία ή ένα Λουξεμβούργο και θα καταλήξει στο μεγάλο σακούλι της “μαμάς” εταιρείας.
Η προστιθέμενη αξία που θα μείνει εδώ; Αγνωστη αν όχι μηδενική. Ισως 150 άνθρωποι να μη βγάλουν διαβατήριο, θα μου πεις. Ναι, υπό τις συνθήκες, καλό είναι και αυτό. Και όλο αυτό το παρακολουθεί προσωπικά ο πρωθυπουργός; Νόμιζα πως οι πρωθυπουργοί ασχολούνται με πιο σημαντικά πράγματα. Τη διαμόρφωση ενός σταθερού επενδυτικού και φορολογικού πλαισίου για παράδειγμα. Ξέρεις, να μην αλλάζουν οι φορολογικοί συντελεστές κάθε τρίμηνο. Να μη σου σκάει στο ξεκούδουνο μια έκτακτη εισφορά. Να μη σε αιφνιδιάζει το κράτος επειδή κακομέτρησε τα κουκιά του. Η Ιρλανδία, τώρα που το θυμήθηκα, κράτησε με νύχια και με δόντια τον φορολογικό συντελεστή του 12,5% για τις επιχειρήσεις για να μη μαζέψουν την επόμενη ημέρα τα μπογαλάκια από τη χώρα οι διάφορες Microsoft και Google. Αφήστε που και το φθινόπωρο του 2012 τον ίδιο πρωθυπουργό είχε η χώρα μας, αλλά τότε δεν παρακολούθησε από κοντά την έξοδο της Nokia (της σκέτης) και της Motorola. Ισως να μην τον ενδιέφερε το θέμα...
Θα μου πεις πως γκρινιάζω. Οχι. Δεν έχω ξεκινήσει ακόμα να γκρινιάζω.
Σχόλια