H Αλίκη στο chatroulette

Για το chatroulette μου μίλησε πρώτη φορά ο φίλος μου ο Νικόλας. Μου περιέγραψε το concept και μου πρότεινε να το δοκιμάσω λέγοντας ότι έχει πολύ πλάκα. Εγώ του είπα ότι το θεωρούσα εντελώς καμμένη ιδέα και ξέχασα την ύπαρξή του. Μου το ξαναθύμισε ένας άλλος φίλος μου πριν λίγες μέρες. «Έχεις ακούσει για το chatroulette;», μου είπε. Μα τί είχαν πάθει όλοι και μιλούσαν γι’αυτό; Ένα βράδυ που έμεινα σπίτι αποφάσισα να μπω για να το εξακριβώσω. 

Το site δεν έχει κανένα περίτεχνο σχεδιασμό. Δυο κουμπιά με τα οποία ρυθμίζεις το σημείο που θα εμφανίζονται οι κάμερες και άλλα τρία για να αλλάζεις συνομιλητές. Μόλις συνειδητοποιήσεις πόσο απλό είναι αρχίζει το πανηγύρι. Το μόνο που χρειάζεσαι είναι μια κάμερα και καλή θέληση ώστε να διαγράψεις από τη μνήμη σου τα εκατοντάδες πέη που θα δεις όση ώρα “τσατάρεις”. Και όταν λέω εκατοντάδες το εννοώ. 

Η πρώτη εικόνα που αντίκρυσα όταν πατησα για  πρώτη φορά το κουμπί του chat ήταν αυτή ενός τύπου που ήθελε να κάνει γνωστό ανά την υφήλιο ότι έχει πουλί και ξέρει να το χρησιμοποιεί. Ξαναπάτησα το κουμπάκι για να πέσω σε έναν ακόμη και μετά κι άλλον κι άλλον. Στη δέκατη προσπάθεια βρήκα ένα αμερικανάκι από την Βόρεια Καρολίνα. Ο πρώτος φυσιολογικός συνομιλητής μου. Όταν κούνησε κατά λάθος την κάμερα του φώναξα έντρομή: «Noooo», για να γλιτώσω από το αποτρόπαιο θέαμα, αλλά τελικά το παιδί ήθελε μόνο να μετακινήσει την οθόνη του λίγο πιο πέρα. Το παραπάνω περιστατικό περιγράφει γλαφυρά την κατάσταση που επικρατεί στο chatroulette. 

Τα 2/3 των περιπτώσεων  αφορούν κόσμο που αποφάσισε ότι το να αυνανίζεσαι μόνος σου δεν έχει καθόλου πλάκα. Αφού βαρεθήκανε να ανεβάζουν βιντεάκια τους στο youporn, καταλάβανε ότι το να βλέπεις ζωντανά τις αντιδράσεις των ανυποψίαστων θυμάτων – θεατών σου παρουσιάζει μεγαλύτερο ενδιαφέρον. Ξαναπατώντας τρεις – τεσσερις φορές το κουμπί για τον επόμενο έπεσα πάνω σε έναν γάλλο. Ξεκινήσαμε την κουβέντα και μετά τα τυπικά (τί κάνεις; Από πού είσαι; Πόσο χρονών;) με ρώτησε «Θέλεις εγώ δείξω;». Αδυνατώντας να καταλάβω τα αγγλικά του, επιπέδου μεξικανού μετανάστη, τον ρώτησα όλο αφέλεια «τί να μου δείξει» κι εκείνος άρχισε να μου ζητάει συγνώμη. Άμα θέλεις να το παίξεις άξεστος κάφρος επειδιξίας, ρε φίλε, μη ρωτάς. Απλά κάντο. 

Φρικαρισμένη  προχώρησα στον επόμενο. Πουλί. Πουλί. Δεκαπεντάχρονο. Πουλί σκεπασμένο με πετσέτα. Κι άλλο δεκαπεντάχρονο. Γενικά, το chatroulette είναι η χαρά του ανώμαλου και των μαθητών γυμνασίου. Αφού μίλησα για λίγο με ένα μαθητή από το Βέλγιο, έπεσα πάνω σε έναν Ισπανό. Μόλις τον πληροφόρησα ότι είμαι ελληνίδα με ρώτησε αν όντως γίνονται σεξουαλικά όργια στα νησιά μας το καλοκαίρι. «Δεν έχω συμμετάσχει ποτέ κι έτσι δεν ξέρω», του απάντησα και φάνηκε να απογοητεύεται. Του είπα ότι είναι ο τυπικός λατίνος εραστής και μου απάντησε ότι δεν ξέρω τί σημαίνει λατίνος εραστής και άρα θα έπρεπε να δοκιμάσω. Κάπου εκεί πάτησα ξανά το κουμπάκι. 

Ο επόμενος ήταν ένας Πορτογάλος φοιτητής επικοινωνίας. Ευτυχώς, έχω κάνει πολλά ταξίδια  κι έτσι τις περισσότερες φορές ξεκινούσα την συζήτηση λέγοντας: «Από την Πορτογαλία; Πριν δυο μήνες ήμουν στη Λισσαβώνα» ή «Από την Ισπανία; Πριν δυο βδομάδες ήμουν Μαδρίτη και πέρυσι είχα πάει Βαρκελώνη». Αν δεν είστε πολυταξιδεμένοι μην ανησυχείτε. Μπορείτε κάλλιστα να αρχίσετε κουβέντα για την κατάσταση που επικρατεί στο chatroulette όπως έκανα εγώ με έναν Άγγλο όταν μου είπε: «Εδώ μέσα έχω συναντήσει άτομα όλων των ηλικιών» και εγώ συμπλήρωσα «...και πέη όλων των μεγεθών». 

Δυο τρεις φορές  έπεσα πάνω σε κάποιους που κρατάγανε  χαρτιά ζητώντας από τον εκάστοτε συνομιλήτριά τους να τους ελεήσει  δείχνοντάς το στήθος της. Άλλες δυο έπεσα πάνω σε ζευγάρι που έψαχνε κάποιον για να εμπλουτίσει τις σεξουαλικές του εμπειρίες. Το ένα ζευγάρι ήταν μόνο με τα εσώρουχα και με μάσκες περιμένοντας κάποιον που θα δεχτεί να κάνουν σεξ μπροστά του. 

Αν πιστεύετε  ότι μέχρι εκείνη τη στιγμή τα είχα δει όλα κάνετε μεγάλο λάθος. Στο επόμενο κλικ του ποντικιού μου βρέθηκα μπροστά σε μια μελαχρινή κοπέλα που φορούσε μόνο το λευκό σουτιέν της και δήλωσε ότι είναι διατεθειμένη να κάνει σεξ μαζί μου. Άλλο ένα κορίτσι σκεπασμένο με το σεντόνι της και ξαπλωμένο στο κρεββάτι μου ζήτησε να παίξουμε. Τελικά, άμα είσαι γυναίκα βγαίνεις πάντα κερδισμένη. 

Συνομιλία στη  συνομιλία η κατάστασταση μου  φαινόταν όλο και πιο αστεία. Ναι  ήταν κάψιμο αλλά είχε πλάκα. Με ένα  κλικ βρισκόμουν σε κάθε γωνιά του  πλανήτη και συνομιλούσα με άτομα που αν έβρισκα στον πραγματικό κόσμο πιθανόν να μην έλεγα ούτε γεια. Υπήρχαν ωστόσο και άνθρωποι που μου φάνηκαν φυσιολογικοί – όσο φυσιολογικοί μπορεί να ήμασταν όσοι είχαμε μπει εκεί μέσα για να γνωρίσουμε κόσμο. 

 Ένας Τούρκος πρότεινε να γίνει δάσκαλός μου όταν του είπα ότι θέλω να μάθω τούρκικα και ένας Γερμανο-ουγγαρέζος ήταν τόσο ωραίος που παραλίγο να με κάνει να ξεχάσω τη βασικότερη αρχή του τσατ: μπαίνεις μόνο για να κάνεις πλάκα, αμα πάρεις τον άλλο σοβαρά την πάτησες. Πάνω που ήμουν έτοιμη να του δώσω το msn μου ο υπολογιστής μου κράσαρε κι εγώ το έλαβα σα θεόσταλτο σημάδι. Μάλλον δεν ήταν γραφτό μου να γνωρίσω ένα μοντέλο από τα βόρεια κι έτσι δεν έκανα καμμιά προσπάθεια να τον ξαναβρώ. Και να ήθελα άλλωστε ήταν πλέον αδύνατον. Με το που πατάς το κουμπί για τον επόμενο οι προηγούμενοι συνομιλητές σου χάνονται στην άβυσσο του κυβερνοχώρου και δεν έχεις καμμιά ελπίδα να τους ξανασυναντήσεις. 

Ουσιαστικά, το chatroulette  πρόκειται για ένα όργιο υπερκαταναλωτισμού στις διαπροσωπικές σχέσεις. Σου παίρνει κάτι λιγότερο από μερικά δευτερόλεπτα για να σκανάρεις και να αξιολογήσεις το πρόσωπο που βλέπεις απέναντί σου, μέσα από την οθόνη. Αν δεν σου αρέσει... απλά πας παρακάτω. Την περισσότερη ώρα μου εκεί μέσα την έφαγα πατώντας το κουμπί για να μιλήσω με τον επόμενο. Γενικά, επικρατούν στιγμές αμηχανίας όταν βρίσκεσαι αντιμέτωπος με έναν άγνωστο και πρέπει να ξεκινήσεις κουβέντα ενώ δεν ξέρεις την ηλικία του, το background του, από ποιά χώρα είναι και για ποιό λόγο μπήκε στο συγκεκριμένο chat. Είναι σα να βρίσκεσαι σε ένα τεράστιο μπαρ που εκτείνεται από την Αθήνα ως τη Νέα Υόρκη, το Σίδνεϋ και το Τόκιο και να πιάνεις κουβέντα με όλους τους θαμώνες του. 

Φυσικά οι ρομαντικές ψυχές που αγαπούν τα παραδοσιακά  τσατ και τις άπειρες ώρες αμπελοφιλοσοφίας μέσω πληκτρολογίου δε θα εκτιμήσουν ιδιαίτερα την πρόοδο του είδους. Λογικό, αφού το να ομοιάζεις στον Κουασιμόδο και να γράφεις ποιήματα στην προκειμένη περίπτωση δε θα σε βοηθήσει και πολύ να ρίξεις γκόμενα. 

Γουστάρεις χώσιμο; Θέλεις οπωσδήποτε να το αποκηρύξω μετά βδελυγμίας; Αν με ρωτήσεις τη γνώμη μου θα σου πω το εξής: Ναι, είναι φαινόμενο της παρακμής των καιρών, ναι είναι χαζό, ναι είναι επικίνδυνο για ανηλίκους(ωστόσο, οι γονείς που φωνάζουν σε τί κόσμο μεγαλώνουν τα παιδιά τους μπορούν απλά να βάλουν ένα φίλτρο ώστε το μούλικό τους να μην μπαίνει σε τέτοια μέρη). Τώρα μπορείς να κοιμηθείς ήσυχος το βράδυ που καταδικάσαμε την αιτία όλων των κακών. Ή να συνδέσεις την webcam σου και να μιλήσεις με άτομα από τις τέσσεις γωνιές του πλανήτη αναλύωντας από την οικονομική κρίση μέχρι το πόσο συχνά βλέπεις τσόντες. Και ναι, έκανα και τις δυο συζητήσεις εκείνο το βράδυ (με τον ίδιο άνθρωπο)...