Ο Sir Arthur γεννήθηκε στο
Σόμερσετ της Αγγλίας, και σπούδασε φυσική και μαθηματικά. Στο Β’
Παγκόσμιο Πόλεμο υπηρέτησε στη Βρετανική Βασιλική Αεροπορία ως ειδικός
στα ραντάρ και τις επικοινωνίες. Το 1954 συμμετείχε στην υποβρύχια
εξερεύνηση των υφάλων της Αυστραλίας και της Σρι Λάνκα. Αργότερα ήταν ο
βασικός σχολιαστής των τηλεοπτικών μεταδόσεων για τις αποστολές των
διαστημοπλοίων Απόλλων 11 , 12 και 15 στη Σελήνη. Ήταν μέλος πολλών
επιστημονικών συλλόγων και είχε διατελέσει Πρόεδρος της Βρετανικής
Διαπλανητικής Εταιρείας. Τα βιβλία του -πολλά από τα οποία βραβεύτηκαν-
ήταν επιστημονικής φαντασίας. Ήταν όμως και ο πρώτος που πρότεινε να
χρησιμοποιηθούν οι δορυφόροι γεωστατικής τροχιάς για τις
τηλεπικοινωνίες σε σύγγραμμά του στο -Wireless World- το 1945.
Ο
Clarke -μεταξύ άλλων- οραματίστηκε μια τριάδα μεγάλων επανδρωμένων διαστημικών σταθμών
οι οποίοι θα σχηματίζουν ένα τρίγωνο σε τροχιά γύρω από τη Γη.
Όπως είχαμε δε επισημάνει σε παλαιότερη αναφορά μας, μετά την τεράστια
επιτυχία της πρώτης ταινίας -Οδύσσεια- ο Sir Arthur συνέγραψε της
συνέχειες υπό τους τίτλους -2010-, -2061- και -3001 - Η Τελική
Οδύσσεια-. Οι αναφορές του όμως και η προσέγγισή του στα θέματα, αλλά
και η δύναμη των οραμάτων του ήταν τέτοιες που πολύ γρήγορα ξεπέρασαν
τα στενά ειδολογικά πλαίσια της ΕΦ και θεωρήθηκε κλασικός φιλόσοφος και
συγγραφέας. Μικρές δε επισημάνσεις του, φιλοξενούνται σταθερά ως σημεία
αναφοράς για τις νέες τεχνολογίες και τα οράματα των επιχειρηματιών και
των πάσης φύσεως ευαγγελιστών.
Επί παραδείγματι ο υπολογιστής
Hal 9000 στο -A Space Odyssey-, είναι ένας τεχνικός συντελεστής με πολύ
προηγμένες ικανότητες όσο αφορά τη γλώσσα, μιλώντας και καταλαβαίνοντας
αγγλικά, και σε κάποιο κρίσιμο σημείο του έργου διαβάζοντας ακόμα και
τα χείλη. Εκεί ο δημιουργός του HAL, Arthur C. Clarke, ήταν αισιόδοξος
όσο αφορά τις προγνώσεις του για το τι θα μπορούσε να κάνει ο HAL και
ομολογουμένως το μοντέλο αυτό στάθηκε σημείο αναφοράς γι’ αυτό που
σήμερα ονομάζουμε -υπολογιστική γλωσσολογία-. Όπως όμως ο ίδιος είχε
τονίσει αποτυγχάνουμε
να προβλέψουμε το μέλλον πιο συχνά από ότι θα περίμενε κανείς. Αυτό
οφείλεται, κατά τον ίδιο (τον Clarke), σε δύο κύριες μορφές αποτυχίας ή
αστοχίας. Στην Αποτυχία φαντασίας και στην Αποτυχία θάρρους-.
Αναρωτιέμαι
ακόμα πώς μπορεί να ένιωσε το 1996 όταν είδε στην κινηματογραφική
επιτυχία -Ημέρα ανεξαρτησίας- να υπάρχει ως βασική σκηνή το εξώφυλλό
του από τους -Επικυρίαρχους- που έγραψε το 1953 και στο οποίο
φιγουράριζαν ιπτάμενοι δίσκοι που κάλυπταν μία μεγαλούπολη που θυμίζει
Νέα Υόρκη. Δεν θα έχω την ευκαιρία να μάθω παρότι στο σχετικό αφιέρωμά του στην Καθημερινή πέρυσι τέτοια εποχή ο
Ηλίας Μαγκλίνης υποστηρίζει πως ο συγγραφέας εντυπωσιάστηκε μόλις είδε
την ταινία. Με ευκαιρία τα 90ά του γενέθλια το Δεκέμβριο του 2007, ο
Κλαρκ βιντεοσκόπησε ένα μήνυμα με το οποίο έλεγε -αντίο- σε φίλους και
αναγνώστες. Έφυγε στις 19 Μαρτίου του 2008
Σχόλια